سیر یک روز طعنه زد به پیاز که : تو مسکین چقدر بدبویی
گفت : از عیب خویش بی خبری زان ره از خلق عیب میجویی
گفتن از زشترویی دگران نشود باعث نکو رویی
تو گمان میکنی که شاخ گلی به صف سرو و لاله میرویی
یا که همبوی مشک تاتاری یا ز ازهار باغ مینویی
خویشتن بی سبب بزرگ مکن تو هم از ساکنان این کویی
ره ما گر کج است و ناهموار تو خود این ره چگونه می پویی
در خود آن به که نیکتر نگری اول آن به که عیب خود گویی
ما زبونیم و شوخ جامه و پست تو چرا شوخ تن نمی شویی پرتیکان ...برچسب : طعنه سیر به پیاز,شعر طعنه سیر به پیاز, نویسنده : 1partikan1370c بازدید : 311